Η βουλιμία χαρακτηρίζεται από επαναλαμβανόμενα επεισόδια υπερφαγίας, τα οποία αντισταθμίζονται είτε με μεθόδους εκκαθάρισης (π.χ. χρήση διουρητικών, καθαρτικών, υπεργυμναστική, πρόκληση εμετού), (εκκαθαριστικού τύπου), είτε με ακραίο περιορισμό τροφής ( περιοριστικού τύπου)  βουλιμίας.

Στα άτομα με βουλιμία, η αυτοεκτίμηση επηρεάζεται σημαντικά από σκέψεις σχετικά με το βάρος και το σχήμα του σώματος. Χαρακτηριστικό της ασθένειας είναι ότι ο ασθενής είναι είτε φυσιολογικού βάρους είτε υπέρβαρος.

Στα πρώτα στάδια της διαταραχής, η εκκαθάριση είναι απλά ένας τρόπος να νιώθει το άτομο ασφάλεια σε σχέση με το φαγητό. Σταδιακά όμως γίνεται ένας τρόπος διαχείρισης των συναισθημάτων.

Στα μεταγενέστερα στάδια, τα υπερφαγικά επεισόδια μπορεί να είναι προγραμματισμένα από πριν με σχεδιασμό την εκκαθάριση. Η ασθένεια γίνεται τελικά ένας εθισμός. Με έλλειψη ελέγχου και ανάγκη να χρησιμοποιεί τη συμπεριφορά κρυφά προκειμένου να διαχειριστεί το στρες και τα συναισθήματα.